La
menhiroj
La menhiro, kunmetigho de la bretonaj vortoj "men" (shtono) kaj "hir" (longa),
estas starigita de la homo en la neolitika epoko. Ghi estas pinte enfiksita
en fosajhon kaj tie subtenita pere de kojno-sthonoj. Tiuj shtonoj el diversaj
formoj, grandoj kaj materioj, estas retrovitaj chu izolitaj, chu kunigitaj
en megalitaj tomboj aù kunigitaj kun aliaj menhiroj konsistigante
alliniigojn aù "cromlechs" [kromlek].
Tiujn blokojn oni kondukas sur la starigan lokon per rondlignoj metitaj sub
la shtonon dum ghia progreso. Kelkaj estas skulptitaj aù gravuritaj.
Temas pri statuaj menhiroj. Aperintaj dum la 3a jarmilo, ili naskis la statuarton.
La alliniigo konsistas el pluraj menhiroj lokigitaj lał tute aparta
geometrio. Estas malfacile difini ilian funkcion. La kromlekoj ał "shtona
kurvo" estas menhiroj lokigitaj aù ciklo aù kvarangulo. Ili
konsistigas la deir- kaj alir-punktoj de iaj alliniigoj.
Oni sind emandadis pri la signifo de la menhiroj. Chu kultaj ał tombaj
konstruajhoj ? Chu memorigaj steloj ał indikilaj monumentoj ? La respondo
ne estas konata kaj la hipotezoj estas multombraj.
La megalita kampo de Weris enhavas en la nuna stato de la priserchadoj 27
menhirojn certigitajn (inkluzive de la menhiroj asociigitaj kun la
laubaleoj). La chefaj estas jenaj.
Heyd